Kable wstęgowe vs. kable luźno-tubowe: Kluczowe wybory światłowodowe dla sieci

W budowie autostrad informacyjnych, kable światłowodowe służą jako szlaki neuronowe, przewożące masową transmisję danych.Wybór odpowiedniego kabla dla złożonych scenariuszy zastosowań ma kluczowe znaczenie, podobnie jak wybór opon dla różnych terenów, ma bezpośredni wpływ na efektywność wdrażania sieci i przyszłe osiągi.

Rozwinięte w latach siedemdziesiątych ubiegłego wieku, kable z luźnymi rurami zostały zaprojektowane w celu ochrony delikatnych włókien przed naprężeniem instalacyjnym.Jeden lub więcej rur otacza centralnego członka siłowegoTa kompaktowa struktura pozwala na łatwe skalowanie do wysokiej liczby włókien.

Rury zawierają żel blokujący wodę lub suche materiały superabsorbujące dla długotrwałej ochrony przed wilgocią.Ich skręcone rurki i solidne centralne elementy wytrzymałości wytrzymują wysokie napięcia, co czyni je idealnymi do wymagających instalacji zewnętrznych.

W porównaniu z centralnymi konstrukcjami rur, luźne kable rur zapewniają większą elastyczność z mniejszymi promieńami gięcia, ułatwiając przechowywanie luzu i przyszłe splicing.Ich szczególną cechą jest dostęp w środku przedziału. Technicy mogą uzyskać dostęp do poszczególnych rur bez zakłócenia innych włókien..

Centralne kable wstążkowe pojawiły się w latach 90..Wielokrotne wstążki ułożone w centralnym rdzeniu kabla, osiągając wyższą gęstość włókien w mniejszych średnicach niż porównywalne konstrukcje luźnych rur.

Kable taśmowe wyróżniają się wydajnością po instalacji.Ta szybka zdolność przywracania sprawia, że są idealne do centrów danych, sieci bazowe i ograniczone przestrzenią zastosowania miejskie.

Zyski w wydajności wynikające z masowego splicingu przyczyniły się do przyjęcia kabli wstążkowych.

Podczas gdy oba rodzaje kabli służą sieciom telekomunikacyjnym na całym świecie, ich organizacja światłowodowa różni się zasadniczo.podczas gdy luźne konstrukcje rur utrzymują włókna oddzielone wewnątrz rur.

Tradycyjne kable taśmowe mają zalety związane z gęstością, ale mają ograniczenia.i ich wbudowane elementy wytrzymałościowe zwiększają podatność na kruszenieDodatkowo splicery fuzji masowej wiążą się z wyższymi kosztami wyposażenia.

Łatwe kable rurowe zapewniają łatwiejszy dostęp do środka przedziału i mniejsze promienie zakrętu, ale wymagają czasochłonnego splicingu pojedynczego włókna.

Innowacyjna konstrukcja wstążki wiązanej z przerwami (IBR) rozwiązuje tradycyjne ograniczenia wstążki.Pozwala to na lepsze dostosowanie wstążki do kabli, podwajając gęstość opakowania dla zastosowań o niskiej liczbie włókien.

W przeciwieństwie do konwencjonalnych wstążek, które przechylają się preferencyjnie w jednym kierunku, IBR może swobodnie się skręcać.umożliwiające ściślejsze zakręty i mniejsze obudowy.

Badania wykazały, że IBR jest wydajny, ponieważ łączenie 432 luźnych włókien rur wymaga około 12 godzin, podczas gdy przetwarzanie 1728 włókien IBR zajmuje zaledwie 7 godzin.25 godzin – czterokrotność pojemności w 40% mniej czasu.

Współczesne sieci coraz częściej strategicznie wykorzystują oba rodzaje kabli.podczas gdy konstrukcje luźnych rur obsługują sieci dystrybucyjne wymagające częstych połączeń z klientami.

Nie ma jednego rozwiązania, które pasuje do wszystkich scenariuszy. Wybór pomiędzy kablami wstążkowymi a luźnymi zależy od projektu sieci, kosztów splicingu i wymagań wdrożenia.,W przypadku sieci wymagających częstego dostępu w średnim przedziale przepustowym preferowany jest nadal luźny przewód rurowy.