فیبر چند حالته در مقابل فیبر تک حالته: ملاحظات کلیدی برای شبکه‌ها

تصور کنید که مرکز داده شما با محدودیت های پهنای باند، کنفرانس های ویدیویی که در لحظات بحرانی متوقف می شوند، و انتقال فایل های بزرگ با سرعت حلزون در حال مبارزه است.مقصرش ممکنه انتخاب کابل های فیبر نوری باشهدر حالی که فیبرهای چند حالت و تک حالت ممکن است مشابه به نظر برسند، ویژگی های عملکرد آنها به طور چشمگیری متفاوت است. انتخاب نوع اشتباه می تواند بر بهره وری تأثیر بگذارد یا منجر به صرفه جویی در سرمایه گذاری شود.پس چگونه می توانید راه حل فیبر بهینه را برای عملکرد شبکه بدون درز انتخاب کنید?

فیبر چند حالت، همانطور که از نامش پیداست، اجازه می دهد تا چند حالت نور از طریق هسته اش حرکت کند. با قطر بزرگتر هسته (معمولاً 50μm یا 62.5μm) ،سیگنال های نوری می توانند از طریق مسیرهای مختلف گسترش یابنداستانداردهای فیبر چند حالت فعلی عبارتند از:

• OM1 (62.5/125 μm):اولین فیبر چند حالت، مناسب برای پهنای باند پایین، برنامه های کوتاه فاصله.
• OM2 (50/125 μm):ارائه می دهد پهنای باند بهبود یافته و فاصله بیش از OM1، اگر چه هنوز محدود در مقایسه با استانداردهای جدیدتر.
• OM3 (50/125 μm):لیزر بهینه شده با ژاکت آب، پشتیبانی از پهنای باند بالاتر و مسافت های طولانی تر.
• OM4 (50/125 μm):فیبر بهینه سازی شده لیزر (اغلب با ژاکت بنفش) با عملکرد برتر از OM3
• OM5 (50/125 μm):آخرین نسل (با پوشش سبز ابریشم) که از چندگانه سازی تقسیم طول موج کوتاه (SWDM) برای افزایش ظرفیت پهنای باند پشتیبانی می کند.

• هزینه های سیستم پایین تر:ترانسسیورها و کانکتورهای ارزان تر در مقایسه با راه حل های تک حالت.
• نصب ساده تر:هسته بزرگ تر باعث می شود که اتصال دهنده در هنگام پایان کار دچار اختلال شود.
• براي دوربين هاي کوتاه مناسب است:برای مراکز داده، شبکه های شرکت و برنامه های داخلی ساختمان مناسب است.

• محدودیت های فاصله:پراکندگی مودال انتقال موثر را برای اکثر برنامه ها به 300m-550m محدود می کند.
• پهنای باند پایین تر:نمي تونه با ظرفيت تک حالت براي انتقال سرعت بالا و دور دراز مطابقت داشته باشه

هسته کوچک فیبر تک حالت (8-10μm) تنها به یک حالت نور اجازه می دهد و پراکندگی مودال را از بین می برد. این امر باعث می شود فاصله انتقال فوق العاده ای بیش از 40 کیلومتر باشد. دو نوع اصلی وجود دارد:

• OS1:برای کابل های داخلی با بافره محکم (جاکت زرد)
• OS2:برای کابل های لوله باز در فضای باز.

• فاصله عملاً نامحدود:از برنامه های مترو، طولانی مدت و زیردریایی پشتیبانی می کند.
• ظرفیت پهنای باند:براي آينده براي ارتقاء استانداردهاي سرعت بالا.
• تماميت سيگنال برتر:در برابر سر و صدا و تداخلات مدال مصون است.

• هزینه های سیستم بالاتر:فرستنده های لیزری دقیق به طور قابل توجهی هزینه ها را افزایش می دهند.
• پیچیدگی نصب:جهت گيري هسته ي زير ميکروني نياز به تکنسين هاي ماهر داره
• براي پيوندهاي کوتاه:برای اکثر کاربردهای داخل ساختمان مقرون به صرفه نیست.

در حالی که هزینه های کابل قابل مقایسه است، سیستم های چند حالت به طور کلی به دلیل گیرنده های ارزان تر (با استفاده از ال ای دی در مقابل لیزرهای تک حالت) هزینه کمتری دارند.مولتی مود ارائه می دهد اقتصاد متقاعد کنندهفراتر از 500 متر یا برای رشد پهنای باند آینده، تک حالت تنها گزینه قابل اجرا می شود.

هنگام انتخاب فیبر، این عوامل را در نظر بگیرید:

• الزامات فاصله:چند حالت برای <550 متر، تک حالت برای طول طولانی تر.
• نیاز به پهنای باند:تقاضای فعلی و پیش بینی شده نرخ داده.
• محدودیت های بودجه:هزینه های اولیه در مقابل مقیاس پذیری بلند مدت.
• در آينده ثابت:تک حالت امکان ارتقاء نامحدود را فراهم می کند.

هیچ یک از انواع فیبر برتر بودن ذاتی را ارائه نمی دهند. انتخاب بهینه بستگی به نیازهای خاص برنامه دارد. با ارزیابی دقیق فاصله، پهنای باند، بودجه و برنامه های رشد،برنامه ریزان شبکه می توانند راه حل هایی را اجرا کنند که قابل اعتماد باشند.، اتصال با کارایی بالا.