تفاوت‌ها و کاربردهای کلیدی انواع کانکتورهای فیبر نوری توضیح داده شده است

در دنیای ارتباطات فیبر نوری، کانکتورهای مختلف به عنوان مترجم بین زبان‌های مختلف عمل می‌کنند و انتقال یکپارچه سیگنال‌های نوری را بین دستگاه‌ها تضمین می‌کنند. آشفتگی حروف اختصاری انواع کانکتورها - ST، SC، FC، LC - اغلب باعث سردرگمی می‌شود. چه چیزی این کانکتورها را از هم متمایز می‌کند؟ بهترین کاربرد آن‌ها کجاست؟ این راهنمای جامع، ویژگی‌ها و کاربردهای کانکتورهای فیبر نوری رایج را بررسی می‌کند.

تکامل کانکتورهای فیبر نوری

کانکتورهای فیبر نوری به عنوان اجزای دقیقی عمل می‌کنند که فیبرهای نوری را به تجهیزات فوتوالکتریک متصل می‌کنند. صنعت استانداردهای متعددی را توسعه داده است، که کانکتورهای اولیه (ST، SC، FC) از تولیدکنندگان مختلف ظهور کردند و هر کدام مزایا و محدودیت‌های متمایزی را ارائه می‌دادند. پیشرفت‌های تکنولوژیکی، انواع کانکتورهای جدیدتری را برای پاسخگویی به تقاضا برای نرخ انتقال بالاتر و فاکتورهای فرم کوچک‌تر معرفی کرده است.

کانکتورهای نسل اول: ST، SC، FC

• کانکتور ST: این کانکتور با سبک سرنیزه‌ای برای قفل شدن به چرخش نیم دور نیاز دارد. در حالی که در شبکه‌های اولیه به طور گسترده مورد استفاده قرار می‌گرفت، اما از آسیب احتمالی و ناپایداری اتصال رنج می‌برد.
• کانکتور SC: کانکتورهای SC با طراحی فشاری-کششی، عملکرد آسانی را بدون چرخش ارائه می‌دهند. با این حال، ممکن است در محیط‌های کابل‌کشی با تراکم بالا شل شوند.
• کانکتور FC: این کانکتور رزوه ای که عمدتاً در مخابرات استفاده می‌شود، اتصالات ایمن و مقاومت عالی در برابر گرد و غبار را فراهم می‌کند، اگرچه نصب آن به زمان و تلاش بیشتری نیاز دارد.

کانکتورهای مدرن: LC، MT-RJ

• کانکتور LC: این کانکتور فشرده از یک مکانیزم قفل‌شونده به سبک RJ استفاده می‌کند. فرول 1.25 میلی‌متری کوچک آن، برنامه‌های با تراکم بالا، به‌ویژه با ماژول‌های SFP را فعال می‌کند.
• کانکتور MT-RJ: این کانکتور که دو فیبر را در یک طراحی سازگار با فرستنده و گیرنده ادغام می‌کند، دارای اجزای پلاستیکی دقیقی با عملکرد فشاری-کششی است که برای شبکه‌های مخابراتی و داده‌های داخلی ایده‌آل است.

تجزیه و تحلیل دقیق انواع کانکتورهای رایج

FC (کانکتور فرول)

کانکتورهای FC که توسط NTT ژاپن توسعه یافته‌اند، از آستین‌های فلزی و بست‌های پیچی استفاده می‌کنند. نسخه‌های اولیه از فرول‌های سرامیکی استفاده می‌کردند که مستعد گرد و غبار و بازتاب فرسنل بودند. نسخه‌های بهبود یافته با سطوح انتهایی کروی (PC) عملکرد تلفات درج و بازگشت را به طور قابل توجهی افزایش دادند. کانکتورهای FC همچنان در فریم‌های توزیع نوری (ODF) رایج هستند.

SC (کانکتور مشترک)

کانکتورهای SC که نوآوری دیگری از NTT هستند، دارای محفظه‌های مستطیلی با ابعاد فرول یکسان با انواع FC هستند. مکانیزم قفل‌شونده فشاری-کششی آن‌ها، عملکرد را ساده می‌کند و در عین حال هزینه کم، تغییرات حداقل تلفات درج، تراکم بالا و دوام عالی را ارائه می‌دهد. کانکتورهای SC معمولاً با ماژول‌های GBIC در روترها و سوئیچ‌ها ارتباط برقرار می‌کنند.

ST (نوک مستقیم)

کانکتورهای ST که با محفظه‌های دایره‌ای و نگه‌داری پیچی مشخص می‌شوند، اغلب در برنامه‌های ODF و اتصالات 10Base-F ظاهر می‌شوند.

LC (کانکتور Lucent)

کانکتورهای LC که توسط آزمایشگاه‌های بل توسعه یافته‌اند، با فرول‌های 1.25 میلی‌متری (نصف اندازه SC/FC) و قفل‌شونده به سبک RJ، انقلابی در نصب‌های با تراکم بالا ایجاد کردند. کانکتورهای LC که در برنامه‌های SFF تک حالته غالب هستند، اکنون در محیط‌های چند حالته، به‌ویژه با ماژول‌های SFP در روترها، شاهد پذیرش فزاینده‌ای هستند.

MT-RJ

MT-RJ که از کانکتور MT شرکت NTT تکامل یافته است، مکانیزم قفل‌شونده RJ-45 را تطبیق می‌دهد و در عین حال از پین‌های راهنما برای تراز فیبر استفاده می‌کند. پیکربندی دو فیبر (فاصله 0.75 میلی‌متر) آن از انتقال داده‌های با تراکم بالا نسل بعدی پشتیبانی می‌کند.

پرداخت سطح انتهایی کانکتور فیبر

پرداخت سطح انتهایی به طور بحرانی بر عملکرد نوری از طریق سه روش اصلی تأثیر می‌گذارد:

• PC (تماس فیزیکی): سطوح پرداخت شده تخت بر برنامه‌های مخابراتی غالب هستند
• UPC (تماس فیزیکی فوق‌العاده): تضعیف کمتری را برای تجهیزات تخصصی ارائه می‌دهد
• APC (تماس فیزیکی زاویه‌دار): دارای زاویه 8 درجه برای به حداقل رساندن بازتاب‌ها در برنامه‌های آنالوگ مانند CATV است

برچسب‌گذاری کانکتور (به عنوان مثال، FC/PC، SC/PC) هم نوع کانکتور و هم روش پرداخت را نشان می‌دهد.

انواع فیبر و کاربردها

انتخاب فیبر به الزامات انتقال بستگی دارد:

• فیبر تک حالته: دارای هسته‌های کوچک‌تر (8-10 میکرومتر) برای برنامه‌های با پهنای باند بالا و مسافت طولانی
• فیبر چند حالته: از هسته‌های بزرگ‌تر (50-62.5 میکرومتر) برای راه‌حل‌های مقرون به صرفه و کوتاه‌برد استفاده می‌کند

درک ویژگی‌های کانکتور فیبر، طراحی و استقرار بهینه شبکه را در محیط‌های ارتباطی متنوع امکان‌پذیر می‌کند.